Een klotedag

Zaterdag 22 September 2012

Ontwaken in Bagnolo in Piano, Italie
KM 61402
N  44.76404  E10.67071

Zaterdagochtend. We staan op een P vlakbij een school, zo blijkt nu. De P stroomt vanaf 07:30 al snel vol met auto’s. Moeders en vaders brengen hun kinderen naar school. Gezien de leeftijd van de kinderen en het zenuwachtige gedrag lijkt het vandaag de introductiedag te zijn voor de eerstejaars middelbare school.

In de leeftijd van 12 en 13 jaar heb je kinderen in allerlei maten. Van meisjes tot jongedames, en van jongetjes tot jongemannen. Die variatie is ..

Patras - Ancona

Vrijdag 21 september 2012
Ontwaken ergens tussen Griekenland en Italië
KM 61117

Als ik om acht uur al aan de koffie zit in de camper hoor ik via de scheepsomroeper dat de klok een uur terug gaat. Dus zit ik al om zéven uur aan de koffie. Monique’s biologische klok heeft zich waarschijnlijk wel aangepast want die maft nog lekker door.

Ik doe iets wat niet mag: afbakbroodjes verwarmen op ons gasfornuisje. Ja, we staan zo dicht bij het open raam dat ik eigenwijs ben en het kleinste gaspitje heb aangemaakt. Eigenlijk mag je op het kampeerdek geen gas gebruiken. En dat snap ik ook wel. Maar als ik dan zie hoeveel van het bootpersoneel hier staat te roken denk ik: dan kan dat kleine vlammetje ook wel voor tien minuten.

De rest van de dag lamballen we maar wat. Een enkele keer

laatste dag in Greece

Donderdag 20 september 2012
Ontwaken in Valimitika
KM 61065
N38.23444 E22.14190

Het ochtendgloren gloort ons in al zijn glorie om vijf uur wakker. Of zouden het toch de twee vissers zijn geweest die hun visgerei prepareren?
Wij zijn er in ieder geval blij mee dat we deze prachtige en voor ons dit jaar laatste Griekse zonsopkomst nog even mogen meepakken.  Ik in mijn onderbroek zittend op het trapje van de camper en Monique vanuit het bed. Met zulke live 3D-beelden mis je je TV geen dag.

Na een half uurtje duiken we er weer in om tegen half negen met hele vage lounge-muziek op de achtergrond te ontwaken. De taverne is er dus ook weer vroeg bij. Wat een prettige plek is dit toch.
Echt goed wakker worden we als

wat een nacht

Woensdag 19 september 2012
Ontwaken in  Valimitika
KM 61065
N38.23580  E22.14026

Twee uur in de nacht……
“Aaaaarghhhhhhh!!!!!!!!! Een beest, een beest !!!!”, gilt Monique. Ik zeg, nog met de rug naar haar gekeerd :”Monique, je droomt”.  Ze droomt wel vaker met geluid. Dan maak ik haar voorzichtig wakker en probeer haar weer terug in de realiteit te krijgen. De realiteit is nu echter dat ze rechtop in bed zit en roept: ‘een beest! Ik ben gebeten!’
Ik denk: oeps, da’s different koek, en ben nu ook klaarwakker.
“Pak die elektrische vliegenmepper”, zegt (schreeuwt) ze. “Ik heb dat beest hier onder een stuk keukenrol!’
Dat stelt gerust. Onder een stuk keukenrol

weerzien

Dinsdag 18 september 2012
Ontwaken op Paralia Nikolaika, Griekenland
KM 61051
N38.22441  E22.14715

Monique begint de dag weer goed stoer. Net goed en wel uit bed loopt ze de 20 meter over het verlaten kiezelstrand naar de douche. De kóude douche wel te verstaan.
Ja, want Monique is deze vakantie een bikkel geworden! Sinds ze een paar weken geleden in het ijskoude water van de Acheron heeft gelopen én gezwommen is bijna niets haar meer te gek op koud water gebied. En dat was andere vakanties wel anders!
Met een stalen gezicht komt ze nu weer terug gelopen. ‘Zo, dat was lekker!’.
Nou, dan ga ik ook maar.

Behalve wij twee is er niemand

Cigaro??

Maandag 17 september 2012
Ontwaken bij het strand van Kalogria, Griekenland
KM 60942
N38.15637  E21.3678

En wie zien we daar als we het ontbijt met geroosterd brood achter de kiezen hebben?
Nee, niet onze kennissen maar de-man-van-‘Trauben’-‘Gurken’-‘Tomaten’-‘Wein’-‘Brot’.
Ja, ‘Brot’. We zijn echter net te laat. Iemand kaapt het laatste brood voor onze neus weg. Blijkbaar had hij toch niet op zoveel klandizie gerekend. Dan maar een zak rode uien. Die zijn hier veel lekkerder dan in Nederland. De vriendelijke en nette meneer die ondertussen al wat meer Duits spreekt (o.a. ‘alles wek’ in ons geval van het brood) komt dus nog steeds ’s morgens. Dat jullie het maar weten bij deze.

De Carthago vertrekt. Hij blijkt dus niet ..

zorg goed voor je lichaam, waar anders moet je in leven

Zondag 16 september 2012
Ontwaken bij het strand van Kalogria, Griekenland
KM 60942
N38.15637  E21.3678

Toen we er halverwege de nacht uit moesten voor een plas zagen we het al door het dakluik: hartstikke helder.
En inderdaad schijnt bij het ontwaken de zon. We blijven nóg maar een dag hier. Na het ontbijt lopen we een stukje over het strand en zien we een strandtentmedewerker gekleed in spijkerbroek en blouse met lange mouwen op een strandbed onder een parasol liggen. We weten niet wat zijn taak is vandaag maar zo te zien weet hij het zelf ook nog niet. Het is half elf trouwens.
De dagen dat wij hier zijn slaapt er elke nacht iemand van het personeel in een tentje aan de rand van de lage duinen vlakbij de  strandtent. Een strandtent die nu al ..